
Berî her tiştî ez eşkere bibêjim, min gelek dixwast di seranserî pêvajoya darizandinê de, bi zimanê xwe yê dayikê parastina xwe bikira. Lê mixabin ev sed sal e, zimanê kurdî rastî zext û fişareke giran hatiye û ez jî wek bi milyonan zarokên kurd ji zimanê xwe hatime dûrxistin.
Li Tirkiyeyê perwerdeya bi kurdî hê jî qedexe ye û zimanê kurdî hê jî wek fermî nehatiye qebûlkirin. Ziman, çand, dîrok û nasnameya gelê min hem nayê naskirin û hem jî dixwazin wê tune bikin. Polîtîkayên fermî yên înkar û asîmîlasyonê yên dewlet û Hikûmetê, bi awayekî dijwar tên domandin. Ev yek, çandkujî ye. Em ê li her derê, zêdetir li zimanê xwe xwedî derkevin û polîtîkayên çandkujî û zimankujiyê pûç bikin.
Di sala 1920an de di Meclisa pêşîn de, nûnerên gelê kurd di zabitnameyên fermî de wek wekîlên Kurdistanê dihatin pênasekirin û bi zimanê xwe yê dayikê û bi cilûbergên xwe xebatên xwe yên Meclisê dikirin. Lê îro, ango di sala 2018an de, di Meclisa Tirkiyeyê de kurd wextê bi kurdî diaxivin, zimanê wan wek “zimanê nayê zanîn” û wek “X” dikevin girteyan.
Televizyon, radyo, kovar û rojnameyên bi kurdî têne girtin, deriyê pêşdibistan û sazî û qursên kurdî têne miftekirin. Qeyûmên ku bi zordarî şaredariyên gel desteser kirine, bi kerb û kînane navên seyrangeh û kolanên bi kurdî diguherin û dikin tirkî.
Gelê me, dê li dijî van polîtîkayên faşîzan ên Hikûmetê, li her derê li zimanê xwe yê dayikê xwedî derkeve. Sed sal e dixwazin zimanê me tune bikin, lê çiqas zext û fişar hebin jî, ev ziman ji îro şûnde jî dê ji bo nifşên nû bê neqlkirin.
Bi rastî min dixwast kurdiya xwe bi pêş bixista û parastina xwe bi temamî bi zimanê xwe bikira. Helbet ez ê gelek xîret bikim ji bo vê yekê. Qet ne girîng e ku hûn min fehm bikin an nekin, hûn guhdariya min bikin an nekin. Lewre hûn guh nadin gotinên min, Hikûmet çi dibêje hûn li gorî wê biryaran didin. Qe ne ez li zimanê xwe xwedî derdikevim û bi vî rengî bersivekê didim van polîtîkayên faşîzan.
Her wisa, ez dubare bangî hemû gelê me dikim ku li zimanê xwe xwedî derkeve û ez careke din vê feraseta qedexeker nalet û şermezar dikim.
Ez bi dil û can spasiyê li piştevaniya hevalên hatine dadgehê û li parêzer û dostên xwe dikim.
Silhedîn Demirtaş
Öncelikle şunu belirtmek isterim ki, ben yargılama sürecinin tamamında anadilim olan Kürtçe ile savunma yapabilmeyi çok arzuluyordum. Maalesef ki, yaklaşık yüz yıldır Kürt dili üzerinde ağır bir baskı uygulanmış ve ben dahil milyonlarca Kürt çocuğu kendi dilimize yabancılaşarak büyümüşüz.
Türkiye’de Kürtçe eğitim halen yasaktır ve resmi olarak Kürt dili kabul edilmiş değildir. Halkımın dili, kültürü, tarihi, kimliği hem yok sayılmakta hem de yok edilmeye çalışılmaktadır. Devletin ve Hükümetin inkarcı, asimilasyoncu resmi politikaları acımasızca uygulanmaktadır. Bu uygulamalar kültür soykırımıdır. Her yerde ve her alanda kendi anadilimize daha fazla sahip çıkarak bu kültür soykırımını engelleyeceğiz.
1920’de kurulan ilk Mecliste Kürt halkının temsilcileri resmi tutanaklara Kürdistan vekilleri olarak geçerken, kendi anadilleri ve kıyafetleriyle Meclis çalışmalarına katılırken, bugün yani 2018 Türkiyesinde, Parlamentoda Kürtçe konuşan milletvekillerinin sözleri tutanağa “bilinmeyen dil” veya “X” olarak geçirilmektedir.
Kürtçe televizyon, dergi, gazeteler kapatılmakta, Kürtçe kursları ve kreşlerin kapısına kilit vurulmaktadır. Zorbalık yöntemiyle halkın belediyelerine atanan kayyumlar Kürtçe park ve sokak isimlerini, büyük bir nefretle değiştirerek Türkçeleştirmektedirler.
Görev başındaki hükümetin bu faşizan politikalarına karşı halkımız her yerde kendi anadiline sahip çıkacaktır. Yüz yıldır yok edilemeyen anadilimiz, bütün baskı ve yasaklara rağmen gelecek kuşaklara mutlaka aktarılacaktır.
Aslında Kürtçemi daha fazla ilerletip savunmamın tamamını anadilimde yapabilmeyi isterdim. Bunun için daha fazla çaba göstereceğim tabii ki. Beni anlayıp anlamamanızı, dinleyip dinlememenizi çok önemsemiyorum. Çünkü benim söyleyeceklerime değil, Hükümetin söylediklerine bakarak karar vereceksiniz. Hiç değilse anadilimi sahiplenerek bu yasakçı, faşizan politikalara cevap olmak istedim.
Bu vesileyle bir kez daha, bütün halkımızı anadiline sahip çıkmaya davet ediyor, yasakçı zihniyeti kınıyorum.
Duruşmaya gelerek dayanışma gösteren herkese, avukatlarıma ve dostlarıma içtenlikle teşekkür ediyorum.
Selahattin Demirtaş
12 Aralık 2018