Başaran: Bütün kimliklerimizi bir kenara bırakıp erkek-devlet şiddetine karşı mücadele edelim

Kadın Meclisimiz, 25 Kasım Kadına Yönelik Şiddete Karşı Uluslararası Mücadele ve Dayanışma Günü’nün startını, “Erkek-devlet şiddetine karşı mücadeledeyiz” sloganıyla Cizre, Suruç, Yüksekova, Doğubayazıt, Kocaeli, Muğla ve Ankara’da yapılan açıklamalarla verdi. 

Kadın Meclisi Sözcümüz Ayşe Acar Başaran, Cizre’de konuştu. Başaran, şunları söyledi:

Jin bi destê dewletê û mêran tên qetilkirin

Îro em wek jinan starta 25’ê Mijdarê ji Cizîrê, ji Geverê ji Pirsûsê, ji Enqereyê, ji Stenbolê, ji Edeneyê û Mêrsînê didin. Em dibêjin li hemberî tundiya mêr û dewletê em têdikoşin. Em dibêjin em wek jinan xwe diparêzin. Me îro jî dîsa rûyê dewletê bi hev re dît. Her roj li ser vê axa Kurdistan, Tirkiye û Rojhilata Navîn jin bi destê dewletê û mêran tên qetilkirin. Di nav mehekê de 21 jin bi destê mêran hatin qetilkirin. 7 jin bi şik jiyana xwe dest dan. Ew jî hatin qetilkirin, ji ber ku dewlet, sîstem piştgirî dide mêran, ser van qetlîaman hate girtin. Dema ku em jin dibêjin “em ê dengê xwe bilind bikin” me dorpêç dikin. Dixwazin ku dengê me bilind nebe, ku jin pêşengtiyê nekin. Dixwazin pergala xwe ya faşîst ava bikin û em jî vê bindestî û koletiyê qebûl bikin. 

Em vê jiyanê qebûl nakin em ê vê tecrîdê bişkînin

Em bang li dewletê û îktîdarê dikin. Em tu carî paşve gav navêjin. Em tu carî zordarî û zilmê qebûl nakin. Em tu carî jiyana ku hûn saz dikin qebûl nakin. Em zîndanan tercîh dikin lê em van êrişan û jiyana ku layiqî me dibînin qebûl nakin. Lewma em têdikoşin, em dengê xwe bilind dikin û bawer in em ê vê tecrîda ku wek îro li dora me ava kirine bişikînin. 

Em ê jiyaneke hevpar, wekhev û azad ava bikin

Em dizanin lê bila dewlet jî bizanibe ku tu hêz nikare hêza jinan bişikîne. Îro li Tirkiye û hemû cîhanê pergaleke milîtarist, neteweperest, pergala ku neyartiya jinê dike ava dikin. Em wek jinan di serî de jinên Kurd pêşengtiya jiyaneke wekhev û azad dikin. Em dibêjin li hemberî vê jiyana yekparêz em dikarin jiyaneke pirreng ava bikin. Em dibêjin li hemberî van êrişan em dikarin jiyaneke azad ava bikin. 25’ê Mijdarê li cîhanê giştî roja têkoşîna li hemberî tundiya li hemberî jinê û hevgirtina navneteweyî ye. Ev roj lazim e ku em dîroka wî baş zanibin. Lazim e pergal jî rastiya wê û dîroka wê baş zanibe. 3 xwişk, Mîrabel li hemberî dîktatoryayê têkoşîn dan. Wekî terorîst hatin binavkirin, bi tecawizê re rû bi rû man, hatin qetilkirin. Di ser re 50-60 sal derbas bûn, jin vê riyê dişopînin. Îro jî li Tirkiyeyê li hemberî pergala faşîst jin têkoşîneke bêhempa didin. Lewma her roj li hemberî me êrişên giran tên kirin. Ji aliyekî ve ev dewlet di nav civakê de mêran li hemberî jinê birêxistin dike. Tundiyê li hemberî jinan bi pêş dixe, wekî şerê taybet êrişî jinan dike. Bi tecawizê, bi tundiyê bi tacizê. 

Li hemberî, êriş, asîmîlasyon, bêrûmetî û destdirêjiyê em ê xwe biparêzin

Mînaka herî nêz li Şirnex, li Batmanê, li Qubînê bû. Em dizanin, tecawiz di dîrokê de wekî şerê taybet hatiye bikaranîn. Îro jî li Kurdistanê, li ser axa Kurdistanê taciz wek şerê taybet tê bikaranîn. Dibêjin em ê bi taciz û tecawiz û bi esrarê, jinan û ciwanan bixapînin. Dixwazin wan ji xebatê û berxwedanê dûr bixin. Lê belê dê hêvî û bendewariya wan di qirika wan de bimîne. Ji ber ku gelê Kurd bi deh salan e ji bo nasnameya xwe, ji bo hebûna xwe têkoşiya. Tu carî li hemberî vê şerê taybet paş ve gav navêjin. Lewma ev demeke dirêj e em jin dibêjin em ê xwe biparêzin. Li hemberî êriş û tundiya li ser jinan em ê xwe biparêzin. Li hemberî taciz û tecawizan em ê xwe biparêzin. Li hemberî asîmîlasyon û bişaftina ku dixwazin em nasnameya xwe, hebûna xwe ji bîr bikin, lê em ê xwe biparêzin. 

Ez bang li hemû jinan dikim; werin em hemû bi hev re li hemberî pergalê têkoşînê bilind bikin

Xwezaya me, dîroka me tune dikin. Dixwazin me bêdîrok û bêkok bihêlin. Em ê dîroka xwe û xwezaya xwe jî biparêzin. Parastina me dê têkoşîna me be. Parastina me dê berxwedana me, rêxistina me be. Em ê wek jinan li hemberî vê politîkayê her roj li malan, li qadan, li parlamentoyê têkoşînê bilind bikin. Îro jî em li Cizîrê ne. Ev gava yekemîn bû. Heya 25’ê Mijdarê wekî TJA, wek Meclisa Jinan ya HDP’ê em ê mal bi mal, tax bi tax, kes bi kes bigerin û rêxistina xwe xurt bikin. Ev tecrîda ku bi birêz Ocalan destpêkiriye û li ser Kurdistanê û tevahiya jinan hatiye berfirehkirin em ê bi têkoşînê wê tecrîdê bişkînin. Rast e siyaset li ser tirsê ava kirine, her roj êrişî me dikin. Lê rast e ku hêvî û baweriya me heye û xurt e. Ev hêvî û bawerî dê bibe rizgariya me. Ez ji vir silavên xwe ji Geverê re jî dişînim ku îro jinên Geverê jî hemû li kolanan e. Ez silavên xwe ji Pirsûsê re dişînim ew jî îro li qadan e. Ez silavên xwe ji Bazîdê re ji hemû jinên Tirkiyeyê re dişînim. Em bang li hemû jinan dikin werin em bi hev re bi têkoşin li hemberî vê pergala ku dixwaze hemû mafên jinan binpê bike em li hemberî wê têkoşîna xwe bilind bikin.  

Bu ülkede kadına yönelik şiddete hayır demek yasak! 

Değerli basın emekçileri, değerli kadın arkadaşlarım, uzun uzun Kürtçe anlattım, ama birkaç cümle de Türkçe ifade etmek istiyorum. Biz bugün 25 Kasım Kadına Yönelik Şiddete Karşı Uluslararası Mücadele ve Dayanışma Günü’nün startını vermek için bir araya geldik. Ama maalesef, gördüğünüz şu tablo, aslında Türkiye’nin karnesini ortaya çıkaran bir tablo. Kadının katledilmesi yasak değildir bu ülkede. Kadınları öldürebilirsiniz, sizi aklayacak bir yargı, arkanızda duracak bir iktidar var. Kadınları, Musa Orhan örneğinde olduğu gibi tecavüz edebilirsiniz, günlerce hürriyetinden yoksun bırakıp intihara sürükleyebilirsiniz. Devlet ve iktidar arkanızdadır. Hatta, bunu utanmazca her yerde söylersiniz. “Devlet arkamda, bana birşey olmaz, siz kimsiniz” diyebilirsiniz. Bunun suçu yok. Bu ülkede taciz yasak değildir, herkes taciz eder ama onu aklayacak mekanizmalar, erkek yargı vardır. Ama bu ülkede kadına yönelik şiddete hayır demek gördüğünüz gibi yasak! Kadına tecavüze hayır demek yasak! Bakın, bir örnek; bu iktidar, bu devlet kolluk gücünü kadınların haklarını korumak için seferber etse bu ülkede kadınlar öldürülmez. Ama kadınlar karakola gittiğinde, “bir kereden birşey olmaz deyip evlerine gönderiliyor”, kadınlar defalarca koruma talebinde bulunduğunda nedense polis yok ortada, kolluk yok ortada, jandarma yok ortada. Ama kadınlar, haklarını aradığı zaman işte o zaman devlet ortaya çıkıyor. 

İktidar elindeki olanaklarla İstanbul Sözleşmesi’ni hedef haline getiriyor

Şu anda iktidar meydan meydan dolaşıyor, televizyon televizyon dolaşıyor, bütün elindeki olanaklarla İstanbul Sözleşmesi’ni hedef haline getiriyor. İstanbul Sözleşmesi Türk aile yapısına zarar veriyormuş, kadınlara yönelik şiddeti arttırıyormuş diye anti-propagandasını yapıyorlar. İmzaladıkları bir uluslararası sözleşmeyi uygulamayan bir iktidar var. Bu iktidar,  pandemiyi bahane ederek 6284’ü uygulamadı, failin durumunu gözetti, “aman fail hastalanmasın, aman erkek hastalanmasın, aman erkeğin ayağına taş değmesin” dedi, ama kadın ölebilir, ona koruma vermedi. İşte bu seferberlik, bu yaratılan abluka keşke katledilen bir kadın için olsa. Ama ne oluyor? Kadın katlediliyor. Kadının katledilmesi yargıya taşınıyor, erkek yargının hakimi de kadını sorguluyor. “E akşam çıkmasaydı, şu kıyafeti giymeseydi, o da  sesini yükseltmeseydi” diyor. Kadınlar direnerek davada sonuç almak için eylem yapıyor. 

Kadına yönelik şiddete dur demek suçsa, bu suçu işlemeye devam edeceğiz

Kadınlar direnerek, bir davada sonuç almak için defalarca işte bu devlet şiddetine maruz kalmayı göze alarak, eylem yaparak karar çıkartabiliyor. Bakın bu ülkede kadına şiddet serbest, hatta devlet görevlileri tarafından serbest. Rojbin Çetin hepimizin hafızasına kazındı. Rojbin Çetin, kadın mücadelesi yürüten bir arkadaşımızdı. Rojbin Çetin, kadın mücadelesi yürüttüğü için erkek tarafından işkenceye maruz bırakıldı. Bakın bu ülkede kadına destek olmak yasak; TJA, Rosa Kadın Derneği kadınların yanında oldukları için, destek oldukları için “Yalnız değiliz” dedikleri için her gün saldırıyla karşı karşıya. TJA, kadınların yanında olduğu için terörize ediliyor. Ama, bir kez daha söylüyoruz: Eğer kadına şiddete dur demek suçsa, biz bu suçu işlemeye devam edeceğiz. Eğer kadın örgütlülüğü suçsa, biz bu suçu işlemeye devam edeceğiz. Eğer öz savunmamız, bu şiddete karşı kendimizi savunmamız suçsa, biz bu suçu işlemeye devam edeceğiz. Eğer dilimizi konuşmak suçsa bu suçu işlemeye devam edeceğiz. Eğer “Biz bu topraklarda tarihsel bir halkız, bu halkı kabul etmek zorundasınız” demek suçsa, biz bu suçu da işlemeye devam edeceğiz. Ama biz bunun suç olmadığını biliyoruz. 

Kadına yönelik kırım politikasına karşı hep birlikte mücadele edelim 

Asıl suçlular, şu anda arkalarına aldıkları zor aygıtlarıyla çok güçlü olduklarını düşünebilirler. Ama bu güçlerin nasıl bir gecede berhava olduğunu gördük, hepiniz gördünüz. Yakın arkadaşlarıydı bir çoğunuzun, onların şimdi nerede olduğunu biliyorsunuz. Size tavsiyemiz: Suç işleyenlerin yanında durmayın. Gelin, hep beraber kadına yönelik bu kırım politikasına karşı mücadele edelim. Faşizmin kurumsallaşmasına karşı mücadele edelim. En fazla da kadınlara sesleniyorum: Kadınlar katledilirken hangi işi yaptıkları sorulmuyor, kadınlar her kesimden şiddete uğruyor, katlediliyor, tecavüze uğruyor. Onun için, bütün kimliklerinizi bir kenara bırakın, gelin kadınlar, erkek devlet şiddetine karşı mücadele edelim, gelin hep beraber kendimizi koruyalım.

7 Kasım 2020